BEETHOVEN - BRAHMS

Brahms kiest voor andere muzikale aanpak dan gebruikelijk bij een trio.

Al bijna 35 jaar maken de zondagmiddagconcerten van het Valerius Ensemble een vast onderdeel uit van de kamermuziekprogrammering in Enschede. In die jaren hebben honderden bekende en minder bekende composities op de lessenaars gestaan en heeft het publiek kennis kunnen nemen van oude en nieuwe meesterwerken. Op zondag 16 oktober is er een nieuwe editie. In de Grote Kerk worden werken van Beethoven en Brahms gespeeld.

De aftrap van de serie in het nieuwe seizoen wordt gevormd door een programma waarin het Hoorntrio Opus 40 van Brahms centraal staat. Het is een uniek werk, niet alleen vanwege de ietwat ongebruikelijke muziekbezetting, maar ook omdat Brahms voor een andere muzikale aanpak kiest dan gebruikelijk bij een trio. Brahms toont de hoorn overwegend in zijn pastorale gedaante.

Brahms grote voorbeeld is Ludwig van Beethoven. Een van diens vioolsonates vormt in dit concert de natuurlijke tegenhanger van het hoorntrio. De laatste sonate dateert van 1812, maar de eerste negen werden geschreven in een tijdsbestek van zes jaar, tussen 1797 en 1803. Het zijn sonates 'voor pianoforte met viool' zoals Beethoven ze in navolging van Mozart noemde.

In Quarter after four maakt hoornist en componist Kerry Turner de bezoekers deelgenoot van het feit dat hij elke ochtend om kwart over vier ontwaakt. De compositie dateert van 1996 en was bedoeld voor een concert waar eveneens het hoorntrio van Brahms op het programma stond.