EN DE REST IS ONZIN

Het bevalt Theo steeds beter alleen. En ook het publiek ziet en hoort hem blijkbaar het liefst een avond alleen aan de vleugel. Dat was te merken aan de enthousiaste reacties op zijn laatste solovoorstelling Desalniettemin.

Ik schrijf en zing dit niet
om niet totaal gedeprimeerd te raken
(zoals er cabaretiers zijn die beweren
dat ze lijden aan het leven, aan depressies
of verslavingen om daarmee te maskeren
dat ze eigenlijk nogal gewoontjes zijn).

Nee, dit liedje dient geen hoger doel
dan jullie er misschien mee te vermaken.
En de rest is onzin.

In En de rest is onzin scheidt hij, als een ober die aan tafel een zeetong fileert, de zin van de onzin. Hij zingt of zingzegt alles vanuit een totaal ongenuanceerd eigen gelijk, maar altijd scherp en grappig, melodieus en swingend.

Theo Nijland won de Groenman-taalprijs en twee keer de Annie M.G. Schmidtprijs.